Ξερατά
Φαντάσματα κυκλοφορούν στην πόλη
Αόρατα σεντόνια ίπτανται του εδάφους
Τι κι αν είναι χαραγμένες ζωές πάνω σε ύφασμα
Αυτά θα αιωρούνται παρασέρνοντας τα η μνήμη
Κομμάτια θα γίνονται τα όνειρα
Θρύψαλα οι (ευτυχισμένες) στιγμές
Και ένα αιώνιο γιατί θα πλανάται
Πάνω... στο τίποτα, στο κενό
Αφού κανείς δεν ακούει, δεν βλέπει, δεν μιλά
Τουλάχιστον υποκρινόμενος
Και οι ζωές θα φεύγουν και θα έρχονται
Μα αυτή τη στιγμή -αγαπημένε μου αναγνώστη
Με ενδιαφέρουν αυτοί που αθόρυβα λακίζουν
Που τους ξερνά η Ζωή χωρίς τύψεις και ενοχές
Αυτοί που συμμαχούν με τον Διάολο (τους)
Για να αποφύγουν τον Θεό (σας)
Αυτά τα απόβλητα, αυτά τα ξερατά της κοινωνίας-Τέρας
Θα είναι πάντα αυτά που θα την στοιχειώνουν
#ΓΤΧΣΚΤΠΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου