15/12/2024

4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1994 - 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 | 30 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ!



Και όμως ξέχασα αυτήν την σημαδιακή ημερομηνία όπως είναι κάθε εργασιακός βίος στην ζωή ενός ανθρώπου. Όχι άδικα βέβαια με αυτά που πέρασα τους τελευταίους 22 μήνες (ακριβώς!, από τις 7/1/2023...) και ιδιαίτερα τους τελευταίους 14 μήνες και 13 μέρες ακριβώς. Έτσι είναι: όταν σε βάζουν κάτω οι Απώλειες τότε λες και πάλι καλά που είμαι... όρθιος ακόμα.



30 ολόκληρα χρόνια και 7 μήνες πέρασαν από την ημέρα εκείνη, στις 4 Απρίλη 1994 (23 χρονών παλικαράκι), που πέρασα την πόρτα του εργοστασίου της AIR COOL και άρχισα να ασχολούμαι επαγγελματικά πλέον με τα τεχνικά επαγγέλματα.

Τι με έκανε όμως να κάνω αυτό το βήμα; Δυστυχώς ο μη σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός, με ευθύνη κυρίως των γονιών μου αλλά και με προσωπικές ευθύνες που μου αναλογούσαν ανάλογα την ηλικία, καθώς και... η Τύχη! Αν είχα ξάδελφο που ασχολούταν πχ με τα ηλεκτρολογικά θα πήγαινα στην αντίστοιχη εργασία, αφού ένας ξάδελφος με έβαλε στο εργοστάσιο. Δυστυχώς η τύχη δεν μου χαμογέλασε, αφού 30 χρόνια μετά, δεν έχω ακόμα μόνιμη εργασία καθώς επίσης και πολλά χρόνια χωρίς ένσημα ενώ εργαζόμουν όμως μαύρα και κυρίως μόνος μου.

Πως να κάνεις ένα τέτοιο απολογισμό τριάντα χρόνων;!

Από βοηθός κλιμακούμενα πέρασα τα στάδια διαφόρων επαγγελμάτων ως το στάδιο του ολοκληρωμένου και τεχνίτη και τεχνικού στα παρακάτω επαγγέλματα: τεχνίτης οξυγονοκολλητής χαλκού, τεχνίτης κατασκευαστής στο μηχανολογικό επίπεδο σε εξωτερικά κλιματιστικά μηχανήματα on/off διαιρούμενου τύπου, τεχνίτης κατασκευαστής συμπυκνωτών και εξατμιστών διαφόρων τύπων, τεχνικός κλιματισμού σε μηχανήματα on/off  διαιρούμενου τύπου σε όλα τα επίπεδα, τεχνικός υδραυλικός σε οικιακού επιπέδου οικοδομές/κατοικίες (έως διώροφες οικοδομές) σε όλα τα επίπεδα σε εγκαταστάσεις χαλκού και πλαστικών (PE και PVC), τεχνικός υδραυλικός σε δημόσια κεντρικά δίκτυα ύδρευσης από πλαστικό κυρίως PE και PVC, τεχνίτης/τεχνικός καυστηρατζής έως 80.000kcal/h σε μονοφασικούς πετρελαίου καυστήρες και τέλος ως εργαστηριακός εκπαιδευτής ΤΕ01/02 και ΔΕ01/02 στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Αλλά και ερασιτεχνικά -σε επαγγελματικό όμως επίπεδο- σε ηλεκτρολογικές εσωτερικές εγκαταστάσεις μονοφασικού δικτύου οικιακού τύπου με εξωτερικά δίκτυα, αλλά και τέλος, σε ηλεκτροσυγκολλήσεις σε διάφορες κατασκευές με μονοφασικό τύπου ηλεκτροκόλληση ARC και με 2,5mm ηλεκτρόδιο το ανώτερο.

Ιδιωτικός υπάλληλος ΙΔΑΧ σε εργοστάσιο (AIR COOL, VERNICON, SOULIS), ελεύθερος επαγγελματίας σε οικοδομές και σε κατοικίες, έμπορος κλιματιστικών και υδραυλικών ειδών, ΙΔΑΧ στην ΔΕΥΑ Ρεθύμνου, ΙΔΟΧ στο Δήμο Μαραθώνα, και τέλος, ωρομίσθιος και αναπληρωτής εκπαιδευτής εργαστηρίων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (σε εργαστήρια υδραυλικών, θέρμανσης, φυσικού αερίου, οξυγονοκολλήσεων, ψυκτικών, μηχανουργείου). Μια πορεία τριάντα χρόνων με καλές και κακές στιγμές που όμως ο τελικός απολογισμός δεν μου άρεσε.

Προσωπικά σήμερα αν είχα δικό μου παιδί δεν θα του έλεγα να γίνει ούτε ελεύθερος επαγγελματίας ούτε και ιδιωτικός υπάλληλος αν επέλεγε τα τεχνικά επαγγέλματα. Μόνο στο δημόσιο κι αυτό με μεγάλο ρίσκο. Κι αυτό ΌΧΙ για το λόγο που το κάνουν και σκέφτονται οι περισσότεροι (δηλαδή αυτή του βολέματος, φεύγω νωρίτερα και τα ξύνω) αλλά της εργασιακής (εξ)ασφάλισης (ένσημα) και ωραρίου (40ωρο/βδομάδα) που δεν είναι καθόλου δεδομένα στο ελεύθερο επάγγελμα και στον ιδιωτικό τομέα.

Επειδή βέβαια είμαστε στο #γΕλαδιστάν, την χειρότερη χώρα Ευρωπαϊκά σήμερα, θα του έλεγα ίσως να πάει και στο εξωτερικό: τουλάχιστον να το σκεφτεί. Αλλά όσο είναι εδώ αφού θα είχε "εξασφαλίσει" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί ζούμε σε #Μπανανία και τίποτα δεν είναι σίγουρο όπως και ο 13ος και 14ος μισθός ή η διαθεσιμότητα εκπαιδευτικών το 2013) το 5ενθήμερο, το 8ωρο και τα ένσημα ή και τις υπερωρίες, και επειδή σίγουρα θα χρειαζόταν περισσότερα χρήματα για να ζήσει, να δουλεύει μαύρα τις υπόλοιπες ώρες και μέρες της εβδομάδας στο επάγγελμα του πάνω ως τεχνίτης.

Το ελεύθερο επάγγελμα είναι τεράστιο ρίσκο στο #πρΩκτοράτο. Αυτό έδειξε η κρίση μετά το 2010 όταν βρέθηκαν οι ελεύθεροι επαγγελματίας να κλείνουν βιβλία, να χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμία, σε τράπεζες και στην εφορία. Μακριά!, ειδικά αν είσαστε αγχώδης και tothepoint χαρακτήρες όπως εγώ. Κι αυτό διότι προσωπικά δεν την βλέπω την δουλειά ως αυτοσκοπό ή οτιδήποτε άλλο αλλά ως μέσο για να ζήσεις την πραγματική ζωή που είναι ο ελεύθερος σου χρόνος.

Ο πραγματικός πλούτος είναι η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου, ενώ η διανοητικότητα ενός ατόμου μετριέται στο που τον σπαταλάει.

7-11-2024


Δεν υπάρχουν σχόλια: