Στον Αδερφό μου.

Στον Στέλιο.

"...διαβάτες είστε άνθρωποι
αυτού που περπατάτε..."







Για πες μας Χάρε να χαρείς
εσύ που 'σαι στον Άδη
οι μερακλήδες πώς περνούν
στο μαύρο σου σκοτάδι

Έχουν κρασί να πίνουνε
κλαρίνα να βαράνε
και κορίτσια όμορφα
μαζί τους να γλεντάνε

Για πες μας για τους πλούσιους
με τους πολλούς παράδες
η μαύρη η φτωχολογιά
που ζουν οι φουκαράδες

Δόξες και πολλά λεφτά
παιδιά μου δεν περνάνε
όσοι έχουνε καλή καρδιά
αυτοί καλοπερνάνε

Αν θέλετε να μάθετε
εσείς που με ρωτάτε
διαβάτες είστε άνθρωποι
αυτού που περπατάτε

Δόξες και πολλά λεφτά
παιδιά μου δεν περνάνε
όσοι έχουνε καλή καρδιά
αυτοί καλοπερνάνε

Ένα βράδυ βγήκε ο Χάρος
πάει να βρει βιολιά
πάει να βγει να τραγουδήσει
στη φτωχολογιά

Φάτε, πιέτε και γλεντάτε
όλοι βρε παιδιά
όποιος πάει στον άλλο κόσμο
δεν ξαναγυρνά

Ψεύτικη είναι η ζωή μας
πώς να σας το πω
ένα πρωί και μεσημέρι
ένα δειλινό

Φάτε, πιέτε και γλεντάτε
όλοι βρε παιδιά
όποιος πάει στον άλλο κόσμο
δεν ξαναγυρνά

Τα λεφτά, τα χτήματα
στον Άδη δεν περνούν
άλλοι θα τα πάρουνε
και θα σας βλαστημούν

Φάτε, πιέτε και γλεντάτε
όλοι βρε παιδιά
όποιος πάει στον άλλο κόσμο
δεν ξαναγυρνά

~/.\~

Σαν σήμερα, 12 Νοέμβρη 1968 γεννιέται ο Στέλιος. Σαν σήμερα θα γινόταν, θα έκλεινε τους 55 Νοέμβρηδες.
Αυτό το τραγούδι είναι η Ψυχή του. Τώρα το πρωτοάκουσα, πριν λίγο, και δεν θυμόμουν να το είχα ξανακούσει. Βλέπεις η Απώλεια γεννάει ή σκοτώνει συναισθήματα, αναζητήσεις, εσώψυχα, ζωντανεύει αισθήσεις, νεκρώνει ή την μνήμη ή την λήθη. 
Ένα Μεγάλο-Κομμάτι-Μου έμεινε μόνο του. Για Πάντα. Η μονή μου παρηγοριά είναι το έργο του. Δεν άφησε άλλα παιδιά πέρα από τους πίνακες του, τα βιτρό του, τα ποιήματα του, τα βιβλία του, τα γυαλικά του. Αυτά είναι τα παιδιά του. 
Θλίβομαι για τα πράγματα που ΔΕΝ κάναμε μαζί: στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον.

Ήταν τόση η Αγάπη του για το Ηπειρώτικο Τραγούδι που δεν ξέρω αν ήταν πάνω ή κάτω από το Ρεμπέτικο. Σίγουρα πάντως ήταν ίσο. Ήταν τόση η Αγάπη του γι' αυτό που το σπίτι του το διακοσμούν εκτός από ένα πιάνο και ένα κλαρίνο.
Επίσης και το τσίπουρο, χωρίς. Πάνω από μπύρες, κρασί και ότι άλλο.

Τσίπουρο, γέλιο, τραγούδι, χορός και, πάνω από όλα, καλή παρέα.
Αυτό ήταν ο Στέλιος.

~/.\~

*Η φωτογραφία είναι σημερινή.
**Έβαλα να το "ακούσει", σήμερα ειδικά, αυτό το τραγούδι, σπίτι του.
***Να ήξερες πόσο Μας λείπεις. Αν το ήξερες θα ήσουν πιο "προσεκτικός"...

~/.\~

Για πες μας χάρε - Ένα βράδυ βγήκε ο Χάρος
Δημοτικό Παραδοσιακό Ηπειρώτικο τραγούδι
τραγούδι: Αντώνης Κυρίτσης
κλαρίνο: Πετρολούκας Χαλκιάς